INNE CHOROBY SERCA (I30-I52)

Obejmuje: ostry wysięk osierdziowy

Wyłączone: reumatyczne zapalenie osierdzia (ostre) (I01.0)

Wykluczono:

• niektóre obecne powikłania ostrego zawału mięśnia sercowego (I23.-)
• zespół pocztiotonowy (I97.0)
• uraz serca (S26.-)
• choroby określone jako reumatyczne (I09.2)

Wykluczono:

• ostre reumatyczne zapalenie wsierdzia (I01.1)
• zapalenie wsierdzia NOS (I38)

Wyłączone: mitral (zastawka):

• choroba (I05.9)
• awaria (I05.8)
• zwężenie (I05.0)

z nieznanego powodu, ale z jego wzmianką

• choroba zastawki aortalnej (I08.0)
• zwężenie zastawki dwudzielnej lub niedrożność (I05.0)

zmiany chorobowe określone jako wrodzone (Q23.2-Q23,9)

zmiany chorobowe, określone jako reumatyczne (I05.-)

Wykluczono:

• przerostowe zwężenie podorty (I42.1)
• z nieznaną przyczyną, ale ze wzmianką o chorobie zastawki mitralnej (I08.0)
• zmiany chorobowe określone jako wrodzone (Q23.0, Q23.1, Q23.4-Q23.9)
• zmiany chorobowe, określone jako reumatyczne (I06.-)

Wykluczono:

• bez podania przyczyny (I07.-)
• zmiany chorobowe, określone jako wrodzone (Q2,4, 2, 2, 8, 22,9)
• określone jako reumatyczne (I07.-)

Wykluczono:

• zmiany chorobowe określone jako wrodzone (Q22.1, Q22.2, Q22.3)
• naruszenia określone jako reumatyczne (I09.8)

Zapalenie wsierdzia (przewlekłe) NOS

Wykluczono:

• fibroelastoza wsierdzia (I42.4)
• przypadki określone jako reumatyczne (I09.1)
• wrodzona niewydolność zastawek aortalnych NOS (Q24.8)
• wrodzone zwężenie zastawki aortalnej NOS (K24.8)

Obejmuje: chorobę wsierdzia w:

• infekcja candidal (B37.6 +)
• zakażenie gonokokowe (A54.8 +)
• Choroba Liebman-Sachs (M32.1 +)
• zakażenie meningokokowe (A39.5 ​​+)
• reumatoidalne zapalenie stawów (M05.3 +)
• syfilis (A52.0 +)
• gruźlica (A18.8 +)
• dur brzuszny (A01.0 +)

Wykluczono:

• kardiomiopatia komplikuje:
  • ciąża (O99.4)
  • okres poporodowy (O90.3)
• kardiomiopatia niedokrwienna (I25.5)

Wykluczono:

• wstrząs kardiogenny (R57.0)
• komplikuje:
  • ciąża, ciąża pozamaciczna lub molowa (O00-O07, O08.8)
  • chirurgia położnicza i procedury (O75.4)

Wykluczono:

• komplikuje:
  • ciąża, ciąża pozamaciczna lub molowa (O00-O07, O08.8)
  • chirurgia położnicza i procedury (O75.4)
• tachykardia:
  • BDU (R00.0)
  • Sinoauricular NOS (R00.0)
  • sinus BDU (R00.0)

Wykluczono:

• bradykardia:
  • NIS (R00.1)
  • sinoatrial (sinoatrial) (R00.1)
  • zatok (sinus) (R00.1)
  • vagal (vagal) (R00.1)
• warunki komplikujące:
  • ciąża, ciąża pozamaciczna lub molowa (O00-O07, O08.8)
  • chirurgia położnicza i procedury (O75.4)
• zaburzenie rytmu serca u noworodka (P29.1)

Wykluczono:

• warunki komplikujące:
  • ciąża, ciąża pozamaciczna lub molowa (O00-O07, O08.8)
  • chirurgia położnicza i procedury (O75.4)
• stany spowodowane nadciśnieniem (I11.0)
  • choroba nerek (I13.-)
• konsekwencje operacji serca lub w obecności protezy serca (I97.1)
• niewydolność serca u noworodka (P29.0)

Wykluczono:

• wszelkie warunki wymienione w rubrykach I51.4-I51.9, spowodowane nadciśnieniem (I11.-)
• wszelkie warunki wymienione w rubrykach I51.4-I51.9 z powodu nadciśnienia
  • z chorobą nerek (I13.-)
• powikłania towarzyszące ostremu zawałowi (I23.-)
• określone jako reumatyczne (I00-I09)

Wyłączone: zaburzenia sercowo-naczyniowe NOS w chorobach sklasyfikowanych gdzie indziej (I98 *)

W Rosji przyjęto Międzynarodową Klasyfikację Chorób 10-go wydania (ICD-10) jako jeden dokument regulacyjny, w którym uwzględniono częstość występowania, przyczyny publicznych zgłoszeń do placówek medycznych wszystkich wydziałów, przyczyny zgonów.

ICD-10 został wprowadzony do praktyki opieki zdrowotnej na całym terytorium Federacji Rosyjskiej w 1999 r. Na zlecenie Ministerstwa Zdrowia Rosji z dnia 27 maja 1997 r. №170

Wydanie nowej wersji (ICD-11) jest planowane przez WHO w 2022 roku.

Międzynarodowa klasyfikacja i definicja dystrofii miokardium

Jeśli pacjent ma dystrofię mięśnia sercowego, kod ICD-10 w tym przypadku będzie trudny do wykonania. Po ostatniej rewizji oddzielny kod nie jest już przydzielany dla tej patologii. Istnieje jednak szyfr, który jest używany w sekcji dotyczącej kardiomiopatii.

Pod myocardiodystrophy zrozumieć specyficzną dolegliwość serca, o charakterze niezapalnym. Charakteryzuje się zaburzeniami procesów metabolicznych, które występują w miocytach. Jednocześnie zmieniają się zdolności skurczowe mięśnia sercowego, pojawia się niewydolność serca.

Klasyfikacja chorób ICD-10 jest dokumentem regulacyjnym, który zawiera kody chorób z systematyzacją według sekcji. Jest to rozwój międzynarodowy, który ułatwia zbieranie i przechowywanie informacji w celu tworzenia statystyk dla wszystkich krajów. ICD-10 został stworzony przez Światową Organizację Zdrowia. Dokument jest weryfikowany co 10 lat, zawsze dodawane są do niego dodatki. Jeśli wcześniej istniał osobny kod dystrofii mięśnia sercowego, teraz nie jest ona przypisana do tej choroby zgodnie z ICD-10. Jednak lekarze mogą dostarczyć I.42, co oznacza kardiomiopatię. Pomimo podobieństwa nazw kardiomiopatii i miokardialnej zrębu uważa się za różne zjawiska, ponieważ pierwszy obejmuje szerszy zakres różnych patologii serca, które nie są związane z chorobą serca i układem naczyniowym. Dlatego te terminy nie mogą być używane jako synonimy. Ale w przypadku dystrofii mięśnia sercowego nadal jest zainstalowany kod ICD-10, który obejmuje tylko kardiomiopatię z zaburzeniami metabolicznymi i problemami żywieniowymi.

Ogólnie, sekcja I42 sugeruje kardiomiopatię, ale wyklucza stan, który jest skomplikowany przez ciążę i poporodową chorobę niedokrwienną. Liczba I42.0 sugeruje odmianę rozszerzoną, a 42,1 jest przerostową patologią zaporową. Liczba 42.2 implikuje inne formy przerostowej patologii. Kod 42.3 jest chorobą endomiokardialną, a 42,4 jest fibroelastozą wsierdzia. Jeżeli u pacjenta występują inne restrykcyjne patologie serca, liczba ta wynosi 42,5. Jeśli kardiomiopatia jest alkoholowa, zakłada się kod 42,6. Jeśli choroba jest spowodowana wpływem leków lub innych czynników zewnętrznych, liczba ta wynosi 42,7. Inne kardiomiopatie mają numer 42.8, a jeśli formy patologii nie są określone, to kod 42.9.

Dyshormonalna dystrofia mięśnia sercowego, co to jest

Objawy dystrofii mięśnia sercowego, jej przyczyny, diagnoza i leczenie

Grupa patologii sercowych związanych z dysfunkcją mięśnia sercowego nazywa się miokardiodrofilią (w skrócie MCD). Ta patologia ma inne nazwy - dystrofię mięśnia sercowego, wtórną kardiomiopatię. Objawy zapalenia mięśnia sercowego zależą od postaci i stopnia zaawansowania choroby, a sama zmiana chorobowa jest spowodowana szeregiem dysfunkcji metabolicznych.

Pacjent rozpoczyna przerywanie bicia serca, cardialgii i umiarkowanego tachykardii. Dodaj tu duszność, zawroty głowy i zwiększone zmęczenie - jest to "standardowy pakiet" oznak patologii.

Czym jest dystrofia miokardium? Jest to naruszenie procesów metabolicznych wpływających na rejon mięśnia sercowego. Choroba może rozwijać się na tle patologii, które nie są związane z czynnością serca. Po raz pierwszy lekarze zaczęli podejmować podobne diagnozy w 1936 roku. Pod wieloma względami przyczyniło się to do badania George'a Langa.

Przyczyny dystrofii miokardium

Czynniki prowadzące do rozwoju patologii, bardzo wielu. Na przykład alkoholowa dystrofia mięśnia sercowego występuje z powodu systematycznego nadużywania napojów alkoholowych. Oprócz alkoholu istnieją inne zatrucia egzogenne - przemysłowe, narkotyki, promieniowanie.

Przyczyną choroby może być:

• otyłość;
• złe odżywianie;
• anemia;
• choroba nerek i wątroby;
• niedobór witaminy;
• patologie endokrynologiczne;
• zaburzenia metaboliczne;
• fizyczne przeciążenie;
• choroba tkanki łącznej;
• choroby zakaźne.

Wśród patologii metabolicznych i endokrynologicznych towarzyszących przebiegowi choroby wyróżnia się niedoczynność tarczycy, tyreotoksykozę, otyłość, cukrzycę, nadczynność przytarczyc, zespół Cushinga, otyłość, patologiczną menopauzę (u kobiet) i beri-beri.

Często dystrofia miokardium jest spowodowana chorobami ogólnoustrojowymi (dystrofia nerwowo-mięśniowa, kolagenoza), patologiami układu pokarmowego (zapalenie trzustki, marskością wątroby, zespołem złego wchłaniania), infekcjami (np. Chroniczne zapalenie migdałków). U dzieci MCD może rozwinąć się z powodu okołoporodowej encefalopatii, niedotlenienia i zakażeń wewnątrzmacicznych.

Wymienione niekorzystne czynniki wywołują niewydolność serca i obniżają normalny rytm.

Konwencjonalnie, przyczyny MCD można łączyć w osiem grup - napięcie nerwowe, złe odżywianie serca, nadmierny wysiłek fizyczny, przewlekłe choroby żołądkowo-jelitowe, dysfunkcje metaboliczne i żywieniowe, zatrucie toksynami i zaburzenia hormonalne.

Złe odżywianie serca jest spowodowane zaburzeniami krążenia wieńcowego, wadami rozwojowymi, nadciśnieniem, chorobą górską i niskim poziomem hemoglobiny we krwi. Należy również unikać stanów depresyjnych, nerwic i stresu.

Objawy MKD

Najczęściej objawy wczesnej dystrofii mięśnia sercowego nie są rejestrowane przez lekarzy. Zmniejszenie wydajności, zmęczenie, nietolerancja wysiłku fizycznego - wszystko to może być oznaką poważnej choroby.

Nieco później pacjent zacznie narzekać na cardialgia - ból oddziałujący na górną część serca. Objawy bólowe są bardzo długie i niekoniecznie związane z obciążeniami fizycznymi.

Podstawowe objawy to:

• duszność przy niewielkich znaczących obciążeniach;
• słabość;
• letarg;
• nadmierne zmęczenie;
• kołatanie serca;
• zespół bolesny;
• rytmiczne rytmy;
• obrzęk stóp i nóg;
• niespecyficzne zmiany EKG.

Kobiety w wieku 45-50 lat spotykają się z tak nieprzyjemnym zjawiskiem jak dysfoniczna dystrofia mięśnia sercowego. Ta patologia powoduje dysfunkcję jajników związaną z wiekiem. To prawda, że ​​mężczyźni, którzy przekroczyli 50-letni okres nie są ubezpieczeni od choroby. Głównym tego powodem jest niepowodzenie w produkcji testosteronu.

Objawami mogą być:

• zawroty głowy;
• brak powietrza;
• drażliwość;
• piercing (ból) ból serca;
• brak równowagi emocjonalnej.

Zaburzenia tarczycy również prowadzą do nieprzyjemnych rzeczy. Hipotezjoza jest obarczona spadkiem ciśnienia krwi, bólem w sercu, uczuciem oziębłości i obrzękiem. Tyreotoksykoza prowadzi do arytmii, utraty wagi, pragnienia, nerwowości i zaburzeń snu. Ból serca przeszywa.

Formy i etapy choroby

Klasyfikacja MKD jest dość obszerna. W praktyce lekarzy nieustannie dochodzi do dysrofabolicznej dystrofii mięśnia sercowego, związanego z zaburzeniami procesów metabolicznych. Wysoki odsetek stresu fizycznego i zatrucia toksycznego w MCD. Więc dystrofia miokardialna przyjmuje następujące formy:

1. Znieczulenie (powyżej pisaliśmy o niepowodzeniach w produkcji testosteronu i estrogenu).
2. Anemiczny (spowodowany niedoborem żelaza i dużą utratą krwi).
3. Migdałkowatość (następstwo przeniesionej dławicy lub przewlekłego zapalenia migdałków).
4. Alkoholowe (charakteryzujące się spadkiem ciśnienia tętna, poceniem się, zgryzotaniem, drżeniem w dłoniach, brakiem powietrza).
5. Stres fizyczny (występuje u zawodników przygotowujących się do zawodów).

Pomyśleć, że toksyczna miokardiodrofia występuje tylko u alkoholików, jest zła. Tak, ta choroba dotyka mężczyzn w wieku 20-50 lat, którzy nadużywają płynów zawierających alkohol. Ale możesz zatruć i narkotyki.

Na przykład przy długotrwałej terapii lekami immunosupresyjnymi (glikokortykosteroidy, cytostatyki), antybiotykami, NLPZ i środkami uspokajającymi. Spośród substancji znajdujących się w przemyśle, najbardziej niebezpieczne są arsen, chloroform, tlenek węgla i fosfor.

Tak więc, MCD - jest wtórnym uszkodzeniem serca. Oprócz tych postaci znany jest tak zwany "typ mieszany". Dystrofia mięśnia sercowego o mieszanej genezie jest często spowodowana przez zaburzenia endokrynologiczne spowodowane niedoborem witaminy B, głodem lub otyłością.

Występuje choroba zarówno u dzieci, jak iu dorosłych, a charakterystycznym objawem tego MCD jest umiarkowany tachykardia. Mieszany typ jest traktowany komórkami macierzystymi - dowiesz się o tym nieco później.

Etapy dystrofii miokardium

Patologia dzieli się na trzy odrębne etapy.

Pierwszy to etap rekompensaty. Komórki otaczające mięsień sercowy zaczynają się rozwijać - prowadzi to do zwiększenia objętości mięśnia sercowego. Występują silne bóle serca, zmęczenie i duszność.

Drugi etap to subskompensacja. Pożywienie w mięśniu sercowym pogarsza się, obszar dotknięty chorobą rośnie, ogniska patologii zaczynają się łączyć. Główne objawy: arytmia, duszność, obrzęki nóg (odnotowane przez pacjentów wieczorem). Skurczliwość serca na tym etapie pogarsza się, co pociąga za sobą niewielkie objętości wydalonej krwi.

Trzeci etap to dekompensacja. Zaburzenia czynności mięśnia sercowego i patologie w strukturze serca stają się groźne. Prawidłowe krążenie krwi nie jest możliwe. Znaki:

• duszność w spoczynku;
• zastój krwi w płucach;
• blada skóra;
• obrzęk;
• nieprawidłowości kardiogramów;
• wzrost wątroby;
• słaba zdolność do pracy;
• poważne awarie bicia serca.

W jaki sposób MCD u dzieci

Neuroendokrynny typ MKD prawie nigdy nie występuje u dzieci. Wrodzone nieprawidłowości są najczęściej spowodowane niedożywieniem matek, krzywicą, infekcjami wirusowymi, dolegliwościami bakteryjnymi, hiperwitaminozą.

Aby zapobiec rozwojowi dystrofii mięśnia sercowego, można zastosować zbilansowaną dietę i szybki dostęp do lekarzy z oddziału chorób zakaźnych. Na początku choroba przebiega w formie utajonej, ale już w młodym wieku następuje gwałtowny wzrost aktywności patologicznej.

Co może wywołać rozwój MCD u dziecka? Zwykle - nadmierny wysiłek fizyczny. Zdarzają się przypadki zatrucia narkotykami. Występują dysfunkcje regulacji neuro-wegetatywnej i endokrynnej. Aby szybko zidentyfikować problem, należy zwrócić uwagę na osłabienie, duszność i wysokie zmęczenie.

Jak diagnozuje się MCD

Rozpoznanie rozpoczyna się od obiektywnego badania obszaru serca. Celem lekarza jest identyfikacja stłumienia odgłosów serca, nieregularnych uderzeń serca, skurczowych szmerów i osłabienia u góry pierwszego tonu. Ponadto wiele badań instrumentalnych. Oto one:

• EKG (śledzenie zębów, spłaszczenie załamka T, nieregularne bicie serca);
• Echokardiografia (objawia się obrzękiem mięśnia sercowego, poszerzeniem jamy serca, dysfunkcją kurczliwości, dysfunkcją rozkurczową / skurczową, spadkiem aktywności ruchowej);
• Echokardiografia dopplerowska (określa objawy patologii serca, zmiany objętości i szybkości krążenia krwi, mierzy ciśnienie wewnątrz naczyń i komory serca);
• fluoroskopia (rejestruje lewostronny wzrost serca, obecność zastoinowych procesów w płucach, spadek pulsacji serca);
• Jądrowej MRI (zauważa wzrost komory serca, asymetryczne pogrubienie ścian serca i rozlane zmiany miokardialne).

Lekarze często ograniczają się do badań nieinwazyjnych, ale w wątpliwych sytuacjach mogą przepisać biopsję. Testy farmakologiczne są również podejmowane. Chlorek potasu jest wstrzykiwany do organizmu pacjenta, a następnie włącza się aparat EKG.

Choroba jest diagnozowana, jeżeli po godzinie w pracy serca nadal obserwuje się anomalie.

Sposoby leczenia uszkodzonego miokardium

W nowoczesnych klinikach leczenie dystrofii mięśnia sercowego ma na celu wczesną normalizację metabolizmu. Lekarze starają się również wyleczyć chorobę podstawową i poprawić dostarczanie składników odżywczych do serca. Zmiany dystroficzne w mięśniu sercowym są eliminowane przez leki metaboliczne.

Oto przykładowa lista środków, które możesz przepisać (w zależności od choroby podstawowej):

1. Beta-blokery (anaprilin) ​​- zmniejszają skurcze serca, zmniejszają obciążenie mięśnia sercowego.
2. Czynniki przemiany materii (Mildronat, Riboxin) - normalizują procesy metaboliczne, redystrybucja przepływu krwi.
3. Leki, które zmniejszają krzepliwość krwi (na przykład Teonikol) - wzmacniają procesy redoks.
4. Pochodne magnezu, wapnia i potasu (kwas askorbinowy + wapń, Asparkam) - przywracają równowagę elektrolityczną.

Hospitalizacja w przypadku MCD jest rzadko zalecana. Wszystkie powyższe leki można stosować w domu pod nadzorem lekarza. Oczywiście, jeśli sprawa jest w toku, możesz zostać zabrana do szpitala. Takie przypadki obejmują duszność w spoczynku, ciężką arytmię, obrzęk pasty kończyn (uporczywe).

MCD o mieszanej genezie jest leczone komórkami macierzystymi. W pierwszym etapie leczenia komórki są usuwane z organizmu. W drugim etapie wybiera się najbardziej opłacalne komórki. Wybrany materiał jest kultywowany i "migruje" do naszego ciała ponownie.

Prognozy i zapobieganie

W medycynie istnieje pojęcie "nieodwracalnych zmian". Termin ten oznacza, że ​​na pewnym etapie przebiegu choroby organizm nie może zostać przywrócony.

Adekwatność terapii i terminowe leczenie - obietnica, którą szybko osiągniesz. Dystrofia mięśnia sercowego w zaawansowanej fazie doprowadzi do niewydolności serca i miażdżycy naczyń.

Eliminacja obecnych chorób jest podstawą do zapobiegania MCD. Uwzględnia to wiek i kondycję fizyczną pacjenta.

Musisz całkowicie zrezygnować z alkoholu, nie przeładowywać się treningiem, eliminować ognisk zakaźnych i zajmować się zagrożeniami zawodowymi. Jeśli chodzi o leczenie, powtarzane kursy leków są przepisywane co dwa do trzech lat.

Dzień rutyny i odżywianie

Po porażce mięśnia sercowego musisz się wyspać i koniecznie wprowadzić do swojego planu dzienny odpoczynek. Trening fizyczny jest zalecany, ale lepiej jest odmówić nadmiernego "fanatyzmu". Najlepsze decyzje to pływanie, spacery, ćwiczenia oddechowe i rower. Obciążenie treningowe jest ściśle dozowane. Dieta obejmuje stosowanie następujących produktów:

• jajka;
• chude mięso i ryby;
• nabiał / produkty mleczne;
• owoce i jagody;
• zupy (słaby rosół warzywny, rybny lub mięsny);
• budynie, zapiekanki i kaszki;
• warzywa (zwłaszcza brokuły, szpinak, papryka słodka, kalafior, słodkie ziemniaki, marchew);
• orzeszki ziemne

Tłuszcze zwierzęce, ostre, pikantne i wędzone potrawy są surowo zabronione. Powstrzymaj się od jedzenia tłustych ryb i mięsa. Wyeliminuj z diety bogaty rosół, kawę i mocną herbatę. Postępując zgodnie z tymi zaleceniami, będziesz mógł powrócić do normalnego stanu.

Objawy i leczenie dystrofii miokardium

Dystrofia mięśnia sercowego jest procesem zaburzeń metabolicznych w mięśniu sercowym. Choroba nie pojawia się sama - jest konsekwencją wszelkich chorób, które niekorzystnie wpływają na procesy metaboliczne mięśnia sercowego i prowadzą do osłabienia mięśni ściany serca. Bardzo ważne jest, aby znać objawy i leczenie dystrofii mięśnia sercowego, aby nie wywołać dolegliwości.

Dlaczego pojawia się choroba?

Lekarze twierdzą, że lista przyczyn problemów z metabolizmem, bardzo dużo. Oto niektóre z nich:

1. Złe karmienie serca, które powoduje brak tlenu w komórkach.
2. Stres prowadzący do nadmiernej produkcji adrenaliny i zwiększonej wydajności serca.
3. Ciężkie ładunki.
4. Choroby przewodu pokarmowego, dzięki którym występuje niedobór składników odżywczych.
5. Niewłaściwa dieta, której towarzyszą patologie w równowadze elektrolitowej.
6. Niepowodzenie metabolizmu, powodujące zmiany w sercu.
7. Zwiększone poziomy hormonów, które prowadzą do wzrostu skurczów mięśnia sercowego. Ten proces znacznie zmniejsza poziom mięśnia sercowego.
8. Odurzenie organizmu, niszczenie komórek.
9. U noworodków dystrofia miokardium występuje z powodu głodu tlenu u płodu, zakażeń rozwijających się w macicy lub występowania okołoporodowej encefalopatii.

Etapy rozwoju choroby

Eksperci wyróżniają kilka etapów patologii:

1. Kompensacja. Tutaj są zmiany w procesach metabolicznych i niszczenie komórek w mięśniu sercowym. W rezultacie uruchamia się mechanizm kompensacji, a komórki zaczynają rosnąć. Zjawisko to prowadzi do zwiększenia objętości serca. Na tym etapie osoba odczuwa ból w sercu i duszność po wysiłku.
2. Subskensacja. Ten stan charakteryzuje się pogorszeniem odżywienia mięśnia sercowego. Ponadto występuje wzrost obszarów problemowych i łączenie kilku ognisk. Obszary nie dotknięte chorobą stają się duże i uważane są za zniszczone przez kardiomiocyty. Ściany serca gęstnieją, a zmiany następują w skurczach serca: wypiera mniej krwi.
   Objawy tutaj wyrażają się w duszności, arytmii, tachycardias, obrzęk kończyn.
3. Dekompensacja. Ten etap wskazuje na poważną zmianę w budowie i pracy mięśnia sercowego. Na tym etapie rozwoju choroby serce nie może prawidłowo się kurczyć i zapewnić organizmowi stabilne krążenie krwi.

Objawy są następujące: krew w płucach zastyga, obserwuje się duszność nawet w spoczynku, pojawiają się obrzęki, powiększenie wątroby i problemy z rytmem serca. Osoba częściowo traci zdolność do pracy.

Trzeci stopień dystrofii mięśnia sercowego jest niebezpieczny, ponieważ zmian nie można naprawić.

Nadciśnienie zniknie. za 1 rubel!

Główny chirurg serca: uruchomiony został program leczenia nadciśnienia federalnego! Nowy lek na nadciśnienie finansowany jest z budżetu i funduszy specjalnych. Więc z wysokiego ciśnienia kapie środek kapiący. Czytaj więcej >>>

Czym jest dystrofia miokardium?

Lekarze rozróżniają kilka rodzajów patologii, w zależności od przyczyn, które do nich doprowadziły.

1. Dyshormonalna dystrofia mięśnia sercowego występuje z powodu zaburzeń metabolicznych i zaburzeń hormonalnych. Często choroba ta dotyka kobiet po 50 latach z menopauzą.
2. Tonsilogenic dystrofia miokardialna występuje u osób z przewlekłym zapaleniem migdałków lub migdałków. Tutaj lekarze stwierdzają "atak" odporności na komórki serca. Najczęściej patologia występuje w młodym ciele i ma następujące objawy: ciężki tachykardia, duszność, pogorszenie w godzinach wieczornych.
3. Anemiczny typ MCD objawia się w wyniku ciężkiej utraty krwi, niedoboru żelaza lub niedokrwistości hemolitycznej. Tutaj ludzkie ciało otrzymuje niewiele tlenu, dzięki czemu można obserwować patologię mięśnia sercowego.
4. Dystrofia alkoholowa występuje u osoby cierpiącej na uzależnienie od alkoholu. Choroba charakteryzuje się problemami z błoną komórkową spowodowaną wpływem toksyn. Ten typ choroby można wyrazić drżeniem w kończynach, nadmiernym poceniem się, dusznością i kłopotami. Ponadto występuje arytmia, słaby puls, wzrost serca, obrzęk, astma serca.
5. Dystrofia mięśnia sercowego spowodowana wysiłkiem fizycznym występuje u sportowców po intensywnym treningu. Objawy są zróżnicowane: zwiększone bicie serca, uczucie mrowienia, niskie ciśnienie krwi.

Jakie są objawy dystrofii mięśnia sercowego?

Eksperci zwracają uwagę na główne objawy choroby:

Nigdy więcej duszności, bólów głowy, nagłych skoków ciśnienia i innych objawów NADCIŚNIENIA! Nasi czytelnicy wykorzystali już metodę Leo Bokeria do leczenia ciśnienia. Czytaj więcej >>>

1. Ból serca. Zjawisko to tłumaczy się tym, że kardiomiocyty są w stanie akumulować się same w sobie w wyniku metabolizmu i kwasu mlekowego, co prowadzi do podrażnienia nerwów i pojawienia się bolesnych wrażeń. Najczęściej ból odczuwany jest na samym sercu. Jest długi i nie znika podczas przyjmowania nitrogliceryny. Może wystąpić zarówno po przepięciach fizycznych, jak i bez niego.
2. Skrócenie oddechu. Ze względu na słabe bicie serca cierpi z powodu krążenia krwi, a organizm cierpi na brak tlenu. Ośrodek oddechowy reaguje szybko, powodując częstsze oddychanie, a dyskomfort pojawia się w klatce piersiowej. Początkowo duszność może być odczuwalna po pracy fizycznej, aw późniejszych stadiach patologii nawet w spoczynku.
3. Arytmia i blok serca. Takie objawy są związane z problemami metabolizmu spowodowanymi uszkodzeniem kanałów potasowych i sodowych. W końcu te kanały są odpowiedzialne za przewodzenie serca. Jeśli są uszkodzone, to impulsy są nieprawidłowo generowane i docierają do serca w zniekształconej formie.
4. Obrzęk nóg. Nieprawidłowe krążenie krwi prowadzi do obrzęków. Zmiany w kończynach dolnych tłumaczy się tym, że im dalej organ jest z serca, tym gorszy krążenie krwi w nim.
5. Wzrost wielkości serca związany ze zgrubieniem mięśnia sercowego i rozciąganiem przedsionka lub komory.
6. Serdeczny hałas. Z powodu słabego skurczu mięśnia sercowego ton serca staje się nieco stłumiony. Ponadto może pojawić się dźwięk wskazujący na rozdęcie komory. Jeśli pojawią się symptomatyczne odgłosy, oznacza to, że zawór przekazuje krew z powrotem do przedsionka.

Sposoby diagnozowania patologii

Istnieje kilka metod badań, dzięki którym można zidentyfikować chorobę:

1. Prowadzenie elektrokardiografii, wykazujące naruszenie w komórkach miokardium.
2. Echokardiografia, mówiąc o zmianach, które pojawiają się w późnym stadium takiej patologii jak dystrofia miokardialna mieszanego pochodzenia. Warto jednak wziąć pod uwagę, że wielu pacjentów może nie odczuwać żadnych objawów.
3. Doppler - echokardiografia.
4. MRI
5. RTG

Jak leczyć dystrofię miokardium?

Środki terapeutyczne w diagnostyce patologii powinny obejmować pozbycie się pacjenta od podstawowej choroby i środki w celu normalizacji siły serca.

Terapia lekami składa się z następujących czynności:

1. Akceptacja beta-blokera, który osłabia działanie współczulnego układu nerwowego. Z narkotyków najczęściej bierze się anaprilinę.
2. Mianowanie Riboxin lub Mildronate, które poprawiają procesy metaboliczne.
3. Asparkam, przywracający równowagę elektrolitów.
4. Przyjmowanie leków, które zmniejszają krzepliwość krwi. Na przykład Theonikola.
5. Wykorzystanie witamin i pierwiastków śladowych.

Leczenie dystrofii mięśnia sercowego powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza prowadzącego, ponieważ konieczne jest zapobieganie zmianom dyfuzyjno - dystroficznym.

Kilka wskazówek dotyczących codziennej rutyny

Osoba, u której zdiagnozowano dystrofię dysmetaboliczną mięśnia sercowego, powinna przestrzegać następujących zasad w życiu codziennym:

1. Zasnąć i obudzić się w reżimie w określonym czasie. Musisz spać co najmniej 9 godzin na dobę i 2 godziny dziennie.
2. Wykonuj codzienne treningi, które trwają nie dłużej niż pół godziny. Konieczne jest zapewnienie, że organizm się nie męczy, co może powodować zmiany rozproszone - dystroficzne w mięśniu sercowym. Jeśli stan chorego gwałtownie się pogarsza, lekarz zaleca odpoczynek w pozycji półleżącej.
3. Regularnie angażuj się w fizykoterapię, ćwiczenia oddechowe, pływanie, spacery, jazdę na rowerze. Należy wyłączyć podnoszenie ciężarów i różne zawody w sporcie.
4. Obserwuj ciało podczas ćwiczeń - konieczne jest zapobieganie pojawieniu się duszności. Jeśli występują objawy rozproszenia - dystroficzne, pamiętaj, aby przerwać trening i odpocząć.
5. Nie przegrzewaj ani nie przechładzaj.
6. Nie ignoruj ​​fizjoterapii. Bardzo przydatny prysznic, wanna z igłami i sól morska.
7. Kilka razy w roku poddaje się masażowi, który zmniejsza obrzęk.
8. Bardzo ważne jest, aby nie przeciążać psychicznie. Przy zwiększonej emocjonalności warto pić kozłek lub balsam pospolity, w przeciwnym razie wystąpi dodatkowa stymulacja mięśnia sercowego przez układ nerwowy.
9. Zaleca się całkowite wyeliminowanie używania alkoholu i palenia tytoniu. Złe nawyki prowadzą do nadciśnienia i silnego obciążenia serca.

Wszystkie opisane działania usprawniają proces krążenia krwi i przyspieszają leczenie dystrofii mięśnia sercowego. Ponadto, aktywna pozycja życiowa normalizuje przemianę materii i jest uważana za gwarancję uniknięcia skrzepów krwi.

Należy pamiętać, że to miokardiodroprofia o złożonej genezie prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji. Sugeruje to, że patologię należy niezwłocznie leczyć. Ponadto pacjent powinien mieć pozytywny nastrój i zmienić styl życia na lepsze. Znieczuleniowa dystrofia mięśnia sercowego nie kończy się śmiercią przy odpowiedniej terapii.

Jak leczyć nadciśnienie na zawsze.

W Rosji od 5 do 10 milionów zgłoszeń na opiekę medyczną w nagłych wypadkach w związku ze wzrostem ciśnienia występuje corocznie. Ale rosyjska chirurg serca Irina Chazova twierdzi, że 67% pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nie podejrzewa, że ​​są chorzy!

Jak możesz chronić siebie i przezwyciężyć chorobę? Jeden z wielu wyleczonych pacjentów - Oleg Tabakov, powiedział w swoim wywiadzie, jak na zawsze zapomnieć o nadciśnieniu.

Dystrofia mięśnia sercowego

Myocardiodystrophy - to uszkodzenie niezapalne nedegenerativnoe warstwy mięśnia serca w patogenezie chorób metabolicznych, które są umieszczone w komórkach mięśnia sercowego, towarzyszyło znaczne zmniejszenie nie tylko intensywność ale również prawidłowość serca.

Wynikiem procesów dysmetabolicznych zachodzących w kardiomiocytach jest przejście do pozbawionego tlenu szlaku oddechowego, co nieuchronnie wywołuje spadek skuteczności trofii warstwy mięśnia sercowego serca.

Dystrofia mięśnia sercowego nie jest obecnie wystarczająco zbadana jako osobna nozologia i wymaga uwagi naukowców w zakresie określania postępowania z pacjentami cierpiącymi na tę patologię.

W codziennej praktyce specjaliści o dowolnym profilu, w tym kardiologowie, stosują jedną ogólnie przyjętą klasyfikację ICD-10, w której każda forma nosologiczna jest wskazana przez numer sekwencji (kod ICD-10 dystrofii mięśnia sercowego: I42). Praktyczne użycie tego kodu pozwala lekarzowi w dowolnym miejscu na świecie rozpoznać diagnozę zweryfikowaną u konkretnego pacjenta.

Przyczyny dystrofii miokardium

Głównym czynnikiem prowokacyjnym w odniesieniu do rozwoju dystrofii mięśnia sercowego jest jakikolwiek stan patologiczny lub fizjologiczny, któremu towarzyszy niedopasowanie potrzeb mięśnia sercowego w zakresie zasobów energii i zdolność organizmu do wytwarzania tej ilości energii. W większości przypadków ta patologia jest konsekwencją innych form nozologicznych i nazywa się "dystrofią wtórną mięśnia sercowego".

W zależności od pochodzenia dystrofię mięśnia sercowego dzieli się na dwie szerokie kategorie: powstałe na tle jakiejkolwiek patologii serca lub rozwijające się na tle chorób, którym nie towarzyszy upośledzona aktywność serca. Jako patologię sercową, w której może rozwijać się zapalenie mięśnia sercowego, mogą brać udział wszelkie choroby sercowo-naczyniowe, z wyjątkiem uszkodzenia zapalnego mięśnia sercowego.

Najczęstszą sytuacją, w której ta nierównowaga energetyczna rozwija się w mięśniu sercowym, jest przedłużony niedobór witamin i niezbędnych składników odżywczych w organizmie człowieka, który występuje przy przedłużonym niezrównoważonym żywieniu i głodzie. Ponadto, przy nadmiernej aktywności fizycznej u zawodników zawodowych, jak również w czasie ciąży, rozwój mięśnia sercowego rozwija się nie z powodu niewystarczającego przyjmowania składników odżywczych do organizmu, ale z powodu ich nadmiernego spożycia.

Według tej patologii klasyfikacji etiopatogenetyczny przeznaczono wiele konkretnych postaciach: zawał tonzillogennaya (utrata kardiomiocytów wynikających skutków, odurzenie zapalenia migdałków) zatruciu mięśnia sercowego (alkohol), toksyczne działanie dotyczące mięśnia sercowego. Dla rozwoju alkoholowej dystrofii mięśnia sercowego koniecznym warunkiem jest długi okres alkoholizmu. Ponadto toksyczną dystrofię mięśnia sercowego można wywołać przedłużoną ekspozycją na organizm ludzki różnego rodzaju toksyn (benzenów, nikotyny, aniliny), a także leków podczas ich przedawkowania.

Neuroendokrynny miokardiodrofia powstaje na tle różnych naruszeń stanu hormonalnego pacjenta, a także z naruszeniem regulacji neurohumoralnej. Dystroficzne uszkodzenie mięśnia sercowego rozwija się z uwagi na to, że struktury układu nerwowego znajdują się w stanie ciągłego podniecenia, czemu towarzyszy nadmierne wytwarzanie i uwalnianie adrenaliny do krążenia ogólnego. Powyższe zmiany nieuchronnie wywołują wzrost obciążenia mięśnia sercowego, który kończy się tworzeniem nieodwracalnych zmian dystroficznych.

Pomimo etiologii tej patologii, wszystkie etiopatogenetyczne warianty dystrofii mięśnia sercowego charakteryzują się pojedynczym patogenetycznym mechanizmem rozwoju, opartym na naruszeniu wewnątrzkomórkowego metabolizmu energetycznego. Rozwój dystrofii mięśnia sercowego w ciężkiej niedokrwistości wynika z powstawania obrażeń niedotlenienia hemic, co nieuchronnie wywołuje rozwój niedoboru energii w mięśniu sercowym. Tak więc każdej formie zespołu anemicznego, zarówno w przebiegu ostrym jak i przewlekłym, towarzyszy rozwój zmian dystroficznych w mięśniu sercowym.

Przez długi czas serca towarzyszy powstawanie zawał mięśnia odwracalne zmiany w warstwie i tylko w końcowym stadium choroby, pacjent oznaczony rozwoju nieodwracalnych zmian degeneracyjnych.

W odniesieniu do rozwoju dystrofii mięśnia sercowego u dzieci, najczęstszym czynnikiem etiologicznym jest odkładanie krzywicy we wczesnym wieku, ale debiut objawów klinicznych występuje w wieku szkolnym, gdy stres fizyczny i psycho-emocjonalny znacząco wzrasta. W sytuacji, gdy pojawiają się oznaki zawału dystrofii w nowo narodzone dziecko powinno być oceniane takiego pacjenta na obecność ognisk zakażenia wewnątrzmacicznego, a także oznaki okołoporodowym gąbczastej, jak te stany patologiczne są korzystne tło dla rozwoju zmian zwyrodnieniowych mięśnia sercowego bezpośrednio po urodzeniu.

Objawy dystrofii mięśnia sercowego

Wszystkie kliniczne objawy dystrofii mięśnia sercowego opierają się na zaburzeniach kardiowodynamicznych spowodowanych umiarkowanym lub wyraźnym zmniejszeniem czynności kurczliwej serca. Najbardziej typowe dolegliwości pacjenta cierpiącego na dystrofię mięśnia sercowego, to uczucie bóle ból w projekcji serce układzie, dyskomfortem i zaburzenia rytmu aktywności serca, które są krótkotrwałe i nie towarzyszy znaczący ludzkiego zaburzenia niepełnosprawności. Bóle głowy, niezdolność do wykonywania normalnej aktywności fizycznej, okresowe epizody zawrotów głowy i senność są niespecyficznymi dolegliwościami spowodowanymi naruszeniem dopływu krwi do struktur mózgu.

W sytuacji, gdy zawał towarzyszył rozwój zmian zwyrodnieniowych mięśnia sercowego i pojawienie się objawów zastoinowej charakteru niewydolności serca, pacjent będzie patognomoniczny objawy syndromu obrzęku wyrażoną jako obwodowego i ośrodkowego typu, postępujących zaburzeń oddechowych i zaburzeń rytmu serca jako arytmii. tachykardia i napadowe migotanie przedsionków. Ten kliniczny zespół objawów obserwuje się we wszystkich wariantach dystrofii mięśnia sercowego, ale każdy wariant etiopatogenetyczny tej patologii serca charakteryzuje się rozwojem specyficznych objawów.

Dystrofia mięśnia sercowego u dzieci ma pewne cechy przebiegu, objawiające się długim utajonym okresem, podczas którego dziecko absolutnie nie ma żadnych objawów klinicznych. Okres ten jest niebezpieczny, ponieważ bez stosowania rutynowych metod diagnostycznych wczesna weryfikacja diagnozy jest znacznie utrudniona i istnieje wysokie ryzyko wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych z pełnym dobrostanem.

Migdałkowa dystrofia miokardium charakteryzuje się tym, że rozwój objawów klinicznych występuje kilka dni po przeniesieniu dławicy i objawia się pojawieniem się zespołu intensywnego bólu w obszarze serca, postępującym osłabieniem, przerwami w pracy serca, gorączką niskiego stopnia i bóle stawów.

W odniesieniu do środków diagnostycznych, umożliwiających rzetelną weryfikację diagnozy, stosuje się elektrokardiografię, echokardioskopię i fonokardiografię. Głównym kryterium elektrokardiograficznym dla miokardystrofii jest pojawienie się nieregularnej orientacji i deformacji fali T w kilku odprowadzeniach, zniekształconej fali U i spadku odcinka ST o co najmniej 1 mm. Zmiany te nie są specyficzne, a ich identyfikacja wymaga codziennego monitorowania elektrokardiograficznego metodą Holtera.

Stwierdzono, że miokardiodrofia charakteryzuje się bardziej specyficznymi zmianami podczas wykonywania echokardiozopii, ponieważ w tej sytuacji pacjent wykazuje oznaki zaburzeń hemodynamicznych przy całkowitym braku organicznego uszkodzenia mięśnia sercowego. Zmiany w zakresie fonokardiografii w miokardiodrofilii rozwijają się dopiero na etapie dekompensacji serca i przejawiają się w postaci rejestrowania rytmu poprzecznego i skurczowego w projekcji wierzchołka serca.

Zmiany laboratoryjne w dystrofii mięśnia sercowego są wykrywane tylko w fazie końcowej i objawiają się zmniejszeniem aktywności mitochondriów kardiomiocytów. Identyfikacja tych zmian odzwierciedla wyjątkowo niekorzystny przebieg dystrofii mięśnia sercowego i jest negatywnym znakiem prognostycznym.

W trudnych sytuacjach diagnostycznych, w których pacjent ma wyraźne objawy kliniczne i zaburzenia hemodynamiczne, które nie odpowiadają zidentyfikowanym zmianom w mięśniu sercowym, zaleca się przebicie biopsji mięśnia sercowego. W tym celu materiał endomiokardialny zbiera się w znieczuleniu miejscowym. Technika ta jest skomplikowana we wdrażaniu, więc jej praktyczne zastosowanie jest minimalne.

W praktyce kardiologicznej specjaliści stosują kliniczną klasyfikację dystrofii mięśnia sercowego, zgodnie z którą zwykle rozdziela się trzy etapy rozwoju tej patologii. W początkowej fazie obserwuje się kompensacyjne zwiększenie funkcji mięśnia sercowego w odpowiedzi na zaburzenia dysmetaboliczne zachodzące w mięśniu sercowym. Klinicznie, stan ten przejawia się niespecyficzną przedłużoną cardialgia i pewnym spadkiem tolerancji aktywności fizycznej. Instrumentalnym metodom obrazowania nie towarzyszy wykrywanie patologicznych zmian w strukturach układu sercowo-naczyniowego. Etap kompensacji klinicznej charakteryzuje się rozwojem zaburzeń kardiodynamicznych i oddechowych. W tej sytuacji rutynowe badanie elektrokardiograficzne ujawnia charakterystyczne objawy przerostu lewego serca. Dekompensowany etap miokardiodroprofii wywołuje rozwój poważnych zaburzeń zdrowotnych, a leczenie pacjenta musi być uzasadnione patogenetycznie.

Dezormonalna miokardialnia

Głównym czynnikiem etiologicznym w występowaniu dyshormonalnych wariantów dystrofii mięśnia sercowego jest brak równowagi w prawidłowych proporcjach hormonów tarczycy, co prowadzi do naruszenia jego podstawowych funkcji. Należy pamiętać, że zarówno hiperfunkcja, jak i niewystarczająca produkcja hormonów tarczycy w równym stopniu wpływają na stan elektrolitu i metabolizm energetyczny mięśnia sercowego. Przy niedostatecznej produkcji hormonów przez tarczycy dochodzi do ogólnoustrojowego spowolnienia procesów metabolicznych całego organizmu. Spowolnieniu metabolizmu w mięśniu sercowym towarzyszy rozwój niedociśnienia tętniczego. ból w okolicy serca jęczącej postaci. Nadmiernemu wytwarzaniu hormonów tarczycy towarzyszy przyśpieszenie procesów metabolicznych, objawiające się pojawieniem się przeszywającej natury, zaburzeniami rytmu czynności serca i zwiększoną drażliwością.

Ponadto zaburzona produkcja testosteronu u mężczyzn, a także estrogen u kobiet, obserwowana jako zmiany fizjologiczne, może być prowokatorem dla rozwoju zaburzeń metabolicznych w mięśniu sercowym. W klasyfikacji kardiologicznej istnieje nawet osobna forma nosologiczna dezormalnego wariantu tej patologii zwanej "klimakteryczną dystrofią mięśnia sercowego".

Rozwój zmian dystroficznych w kardiomiocytach podczas niedoboru estrogenu w okresie menopauzy tłumaczy się tym, że hormony płciowe wywierają działanie regulujące równowagę elektrolitów w komórkach całego organizmu, w tym kardiomiocyty (wzrost stężenia żelaza, fosforu, miedzi, pobudzenie syntezy kwasów tłuszczowych), a zatem, gdy występuje niedobór estrogenu warunki rozwoju dystrofii miokardium. Ostatnie badania nad występowaniem dysrofabolicznej dystrofii mięśnia sercowego u kobiet po menopauzie wykazały potrzebę prewencyjnego badania przesiewowego wszystkich kobiet w tym okresie.

Należy pamiętać, że dyshormonalna miokardiodrofia może rozwinąć się u ciężarnej kobiety i mieć negatywny wpływ na prawidłowy rozwój płodu, jednak patologia ta nie jest bezwzględnym wskazaniem do aborcji, wystarczy prowadzić dynamiczną obserwację ultrasonograficzną. Preferowana metoda dostawy w tej sytuacji jest szybka.

Wczesna weryfikacja dystrofii mięśnia sercowego ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o zapobieganie rozwojowi możliwych powikłań i poprawę rokowania w celu całkowitego wyleczenia pacjenta.

Dystrofia mięśnia sercowego o mieszanym pochodzeniu

Osoby we wczesnym dzieciństwie cierpiące na ciężką niedokrwistość w połączeniu z zaburzeniami neuroendokrynologicznymi i elektrolitowymi są podatne na występowanie dystrofii mięśnia sercowego o mieszanej genezie. Ponadto ta postać dystrofii mięśnia sercowego rozwija się u dorosłych pacjentów cierpiących na zaburzenia hormonalne z powodu chorób tarczycy. Czynnikiem leżącym u podstaw ustalenia diagnozy "dystrofii mięśnia sercowego o mieszanej genezie" jest wieloetiologia, czyli połączenie kilku czynników prowokujących, które razem tworzą warunki rozwoju zmian dystroficznych w mięśniu sercowym.

Pierwotne zmiany w mięśniu sercowym w czasie dystrofii mięśnia sercowego o złożonej genezie stanowią naruszenie jej funkcji kurczliwej, zwłaszcza lewego serca. Jednak w przypadku braku zastosowanego leczenia na czas, dystrofia mięśnia sercowego ma bardzo negatywny wpływ na automatyzm, przewodnictwo i pobudliwość prawie wszystkich oddziałów mięśnia sercowego, co wywołuje rozwój poważnych zaburzeń kardiodynamicznych.

W debiutach patologicznych i patogenetycznych objawów choroby zespół objawów klinicznych w postaci zespołu bólowego krótkiego w projekcji serca obserwuje się tylko po nadmiernej aktywności fizycznej, aw stanie spokojnym pacjent nie zauważa absolutnie żadnych zmian we własnym zdrowiu.

Dystrofia mięśnia sercowego o mieszanej genezie charakteryzuje się szybkim postępującym przebiegiem i odpornością na stosowanie leków, dlatego przeszczep komórek macierzystych jest jedyną skuteczną metodą terapii.

Dystrofia miokardialna o złożonej genezie

Ta wersja dystrofii mięśnia sercowego jest niezwykle trudna i jej występowanie nie jest związane z żadnymi innymi patologiami serca. Głównym prowokującym czynnikiem w rozwoju dystrofii miokardium o złożonej genezie nadal pozostaje układowe zaburzenie metaboliczne w organizmie, w tym w kardiomiocytach, które można łączyć z innymi zmianami niezwiązanymi z czynnością serca.

Początkowe kliniczne objawy kardiomiodystrofii złożonej genezie są tak niespecyficzne, że w większości przypadków nie jest możliwe ustalenie wiarygodnej diagnozy na tym etapie. Na etapie wyraźnych zmian dystroficznych mięśnia sercowego objawy kliniczne mogą symulować inne patologie serca (zmęczenie, zgięcie, choroby układu oddechowego, zaburzenie rytmu serca). W związku z tym podstawowym kryterium weryfikacji diagnozy jest zastosowanie szerokiego zakresu badań instrumentalnych o sprawdzonej informacji.

W większości przypadków dystrofia miokardialna o złożonej genezie występuje w postaci przewlekłej, jednak w obecności towarzyszących ostrych stanów występujących u pacjenta, a także w wyraźnym obniżeniu odporności, obserwuje się ostry rozwój zmian dystroficznych w mięśniu sercowym. Zasadą takiego stanu tła jest znaczne nadciśnienie tętnicze. zator tętnicy płucnej. iw tym przypadku znacząco wzrasta ryzyko śmierci z powodu dystrofii umownej mięśnia sercowego.

Przewlekły przebieg dystrofii mięśnia sercowego charakteryzuje się powolnym postępem zmian patologicznych w mięśniu sercowym, a także długim okresem latencji w odniesieniu do objawów klinicznych. Najczęstszym i zarazem ciężkim powikłaniem tej patologii jest niewydolność serca. który jest oporny na leczenie farmakologiczne.

Jeśli chodzi o określenie taktyki leczenia pacjenta cierpiącego na dystrofię miokardium o złożonej genezie, priorytetem jest normalizacja stylu życia pacjenta i korekta zachowań żywieniowych. Ponadto przeniesienie głównej choroby podstawowej na etap rekompensaty pozwala w niektórych sytuacjach uniknąć wyznaczenia dużej ilości narkotyków.

Dysmetaboliczna dystrofia mięśnia sercowego

Ten etiopatogenetyczny wariant rozwoju dystrofii mięśnia sercowego nie jest częstą diagnozą wśród ogólnej częstości występowania tej patologii serca, a patogeneza opiera się na nieodpowiednim przyjmowaniu niezbędnych składników odżywczych w organizmie. Pacjenci z cukrzycą w stanie zdekompensowanym lub amyloidoza najczęściej cierpią z powodu dysmetabolicznego wariantu dystrofii mięśnia sercowego. Objawy leżącej u podstaw patologii są wyraźne w odniesieniu do zespołu objawów klinicznych, a zaburzenia metaboliczne w mięśniu sercowym objawiają się w postaci pojawienia się niespecyficznego zespołu bólowego w obszarze serca, osłabienia i zaburzeń rytmu czynności serca.

Dysmetaboliczna miokardiodrofia charakteryzuje się szybkim postępem zaburzeń kardiodynamicznych i wczesnym rozwojem objawów zastoinowej niewydolności serca. Rozwój dekompensacji niewydolności serca spowodowanej zmianami zanikowymi i dystroficznymi w mięśniu sercowym znacznie komplikuje przebieg choroby podstawowej i bardzo negatywnie wpływa na czas trwania i jakość życia pacjenta.

Leczenie dystrofii miokardium

Podstawowym zadaniem lekarza prowadzącego jest przeprowadzenie rozmowy wyjaśniającej z pacjentem na temat poprawy stylu życia i zachowania żywieniowego, ponieważ w wielu sytuacjach eliminacja etiopatogenetycznego czynnika prowokującego pozwala uniknąć stosowania leczenia farmakologicznego. Wskazania do hospitalizacji pacjenta zależą od stadium rozwoju dystrofii mięśnia sercowego i konieczności korekty terapii lekowej. Na etapie początkowych objawów pacjenci z miokardiodystrofią są poddawani dynamicznej obserwacji i hospitalizacji w szpitalu kardiologicznym nie częściej niż raz w roku w celu wykonania rutynowego badania przesiewowego. W tej sytuacji leczenie uzależnienia z reguły nie jest wymagane, z wyjątkiem celów wzbogacania i kompleksów witaminizujących.

W przypadku dystrofii mięśnia sercowego zrekompensowanych zaleca się stosowanie złożonego leczenia zachowawczego przy użyciu różnych grup leków, których działanie ma na celu wyeliminowanie zaburzeń metabolicznych i troficznych w mięśniu sercowym. Pacjenci ze zdekompensowaną dystrofią mięśnia sercowego podlegają obowiązkowemu leczeniu szpitalnemu w celu wyrównania objawów niewydolności serca i zapobiegania rozwojowi powikłań.

W odniesieniu do leczenia uzależnienia od jakiejkolwiek formy dystrofii mięśnia sercowego, główną zasadą wyboru wymaganego schematu i objętości leków jest orientacja etiologiczna, to znaczy eliminacja pierwotnej przyczyny zmian w mięśniu sercowym, jak również patogenetyczna ważność stosowania leków z jednej lub drugiej grupy farmakologicznej (na przykład przyjmowanie sterydów anabolicznych, które mają stymulujący wpływ na leczenie). procesy metaboliczne zachodzące w mięśniu sercowym).

Patogenetyczna terapia lekowa obejmuje powołanie tych grup leków, które są w stanie normalizować zakłócony metabolizm w kardiomiocytach, i powinny przyjmować długie cykle podawania doustnego (tabletki meksykańskie trzy razy dziennie przez co najmniej dwa miesiące). Ze względu na to, że do miokardianodystrofii towarzyszy rozwój nie tylko zaburzeń równowagi energetycznej, ale także zaburzeń elektrolitowych w mięśniu sercowym, wskazane jest podawanie leków zawierających potas (Panangin doustnie 1 tabletka trzy razy na dobę). Aby wyeliminować oznaki zwiększonej pobudliwości w dystrofii neuroendokrynnej mięśnia sercowego, konieczne jest wyznaczenie dziennych środków uspokajających (Adaptol, 1 tabletka 1 raz dziennie), których zaletami są brak negatywnego wpływu na koordynację ruchową i sen.

Metody leczenia chirurgicznego są stosowane jako środek zapobiegawczy w przypadku chronicznego zapalenia migdałków (migdałków), usuwania gruczołów nadnerczy w przypadku ich hiperplazji. Ustaleniu diagnozy "dyshormonal myocardiodystrophy" powinno towarzyszyć przepisywanie leków normalizujących stan hormonalny pacjenta (Triiodothyronine do korygowania niedoczynności tarczycy w dziennej dawce 25 mg). W sytuacji, gdy pacjent ma białko odżywcze lub poważny niedobór witaminy, należy zastosować pozajelitową drogę podawania brakujących aminokwasów i kompleksów witaminowych. Dystrofię mięśnia sercowego, rozwiniętą na tle zespołu anemicznego, należy skorygować pod kątem tego stanu, polegającego na przetoczeniu masy erytrocytów, a także wyznaczeniu doustnego suplementu żelaza.

W sytuacji, gdy dystrofia mięśnia sercowego znajduje się w końcowym stadium rozwoju i towarzyszy jej rozwinięta kliniczna symptomatologia niewydolności serca, uzasadnione jest podawanie leków z grupy glikozydów nasercowych (digoksyna w dziennej dawce podtrzymującej 0,125 mg). Należy pamiętać, że w przypadku zmian dystroficznych w mięśniu sercowym powstają warunki do szybkiego rozwoju toksycznego działania glikozydów nasercowych na organizm, dlatego, gdy pojawiają się pierwsze oznaki digitalizacji, lek należy anulować.

Pod warunkiem, że pacjent przestrzega wszystkich zaleceń dotyczących korekty odżywiania, sposobu aktywności fizycznej, a także terapii lekowej, istnieje korzystny wynik dystrofii mięśnia sercowego. W przypadku, gdy dystroficzne zmiany w mięśniu sercowym są progresywne, co obserwuje się w przewlekłym zespole zatrucia, stwierdza się cukrzycę, wczesny rozwój zmian sklerotycznych w mięśniu sercowym w postaci rozproszonej lub ogniskowej miażdżycy z późniejszym rozwojem zaburzeń rytmu serca. Najkorzystniejszy przebieg i objawy prognostyczne są różne w przypadku dyshormonalnej wersji dystrofii mięśnia sercowego, która ma charakter czynnościowy.

Dystrofia mięśnia sercowego - który lekarz pomoże. W obecności lub podejrzeniu rozwoju dystrofii mięśnia sercowego należy niezwłocznie zasięgnąć porady takich lekarzy, jak kardiolog i endokrynolog.